W piątek – 11 kwietnia – gromadzimy się w kościele o godz. 20.00 na wspólnym przeżywaniu mszy św., a następnie wyruszamy w drogę, której długość wynosi około 30 kilometrów i wiedzie przez następujące miejscowości: Skarżysko Kościelne, Jagodne, Grzybową Górę, Wąchock, Marcinków i Skarżysko Kościelne. Jest to droga EKSTREMALNA, ponieważ trasę trzeba pokonać nocą, samotnie lub w niewielkiej grupie, medytując w skupieniu przygotowane rozważania. Drogę należy pokonywać w bezwzględnej ciszy. Zapraszamy do opuszczenia własnej strefy komfortu i wyruszenia w podróż do nowego życia. Więcej informacji na temat Ekstremalnej Drogi Krzyżowej w naszej parafii można uzyskać w zakrystii lub w kancelarii parafialnej. Zapisy już trwają! ODWAGI! Na zakończenie wędrówki każdy uczestnik tej niezwykłej drogi zostanie zaproszony do salki parafialnej, w której znajdzie gorący posiłek i ciepłe napoje typu kawa, herbata. Szefem kuchni zaoferował się zostać Pan Zbigniew Ścisłowicz. Osoby, które nie mogą wybrać się na wędrówkę, ale chcą przeżyć ekstremalne/nocne przygotowywanie posiłku dla pielgrzymów prosimy o zgłaszanie się do księdza proboszcza.
Czym jest Ekstremalna Droga Krzyżowa?
To 40 km nocą, samotnie lub w skupieniu. Samotna nocna trasa to jednak tylko narzędzie. Najważniejsze jest doświadczenie duchowe. Wyjście ze strefy komfortu, gotowość do rozmowy z Bogiem, do zmiany życia. Wiadomo, jak jest, ale nie wiadomo, jak może być. EDK to wyjście ze znanego świata w kierunku Innego, Nowego Życia.
Dlaczego 40 km?
Ma być daleko. 40 km to daleko. To ma być daleko. Chodzi o doświadczenie trudów wędrówki. Wyjście ze strefy komfortu. Maraton to 42 km 195 metrów, a EDK to przynajmniej 40 km. lub 30 km i przynajmniej 500 m przewyższeń. Może być więcej. Nie chodzi jednak o sport, nie chodzi o to, aby było jak najwięcej. Chodzi o doświadczenie duchowe.
EDK to samotna wędrówka.
Zasadniczo samotnie. Niekoniecznie samemu. Można iść we dwoje, w małej grupce. Byle skoncentrować się na doświadczeniu duchowym. Elementy towarzyskie, takie jak rozmowy, pikniki należy odłożyć na inną okazję.
EDK to nie sport.
Dusza i ciało razem – to prawdziwa duchowość. Dlatego zasadniczo EDK to piesza wędrówka. Nie biegi, nie jazda na rowerze i inne ekstremalne pomysły. Pieszo, bo chodzi o skupinie, o modlitwę, nie o wyczyn. Jeśli ktoś przemierzy EDK, ale nie zaangażuje się w życie duchowe, to nic nie zyska. Oczywiście, każdy może spędzać czas tak, jak chce, ale nie wszystko jest EDK.
Jak przygotować się do EDK.
EDK to samotność, trud i milczenie. To noc, w której zostajesz sam ze swoim życiem, ze sobą, z Bogiem. To czas, w którym nie ma wymówek. To nie jest też sport, to nie jest maraton. Nie liczy się czas, tempo, wynik. Nie biegniesz po medal. Nie musisz być sportowcem. Ale musisz być gotowy na zmianę.
Ubranie.
EDK to nocna wędrówka. Pogoda często jest zmienna. Należy przygotować się na to. Może być zimno. Szczególnie nad ranem. Warto zabrać nawet dwa razy więcej ubrań, niż zwykle. By się nie wyziębić. Zawsze coś od deszczu. Nawet, jak nie pada, poranki często są wilgotne, jest rosa.
Buty.
Są ważne, bo to jednak daleko. Najlepsze są sportowe. Obecnie istnieje wiele odmian obuwia sportowego. Najlepsze są do trekkingu lub do biegów przełajowych. Powinny mieć twardą podeszwę, fajnie jak są odporne na wodę. Nawet jak nie pada, często poranna rosa moczy buty. Buty najlepiej mieć sprawdzone. Żeby choć raz wcześniej w nich przejść ponad 10 km. Jeśli ktoś nie jest pewny swoich butów, dobrym pomysłem jest zabranie do plecaka drugiej pary. Buty nie są ciężkie, a mogą się to okazać ratunkiem. Takie zabezpieczenie się to nie wstyd. Przecież nie każdy musi mieć doświadczenie w takich wyprawach.
Jedzenie.
Należy zabrać ze sobą jedzenie i picie. EDK jest ekstremalne, ale nie zależy nam na poście w trasie. Kluczowa jest noc, odległość, skupienie i duchowość. Jedzenie powinno być „smart”, czyli do szybkiego spałaszowania. Żeby nie robić pikników. Lepiej zabrać trochę więcej jedzenia, zawsze będzie można podzielić się z innymi.
Telefon.
Ważny. Najlepiej razem z powerbankiem. Przecież każdy idzie na własną odpowiedzialność, a różnie może być. Warto umówić się z osobą bliską, aby w razie kryzysu odebrała połączenie i poszukała rozwiązania.
Zasady uczestnictwa w Ekstremalnej Drodze Krzyżowej
Zanim zdecydujesz się wziąć udział:
- Zapoznaj się z poniższymi informacjami na temat EDK i zdecyduj, czy chcesz podjąć wyzwanie.
- Ekstremalna Droga Krzyżowa polega na pokonaniu w nocy wybranej trasy, medytowaniu rozważań i zmaganiu się z własnymi słabościami.
- Ma charakter indywidualny, podczas przejścia wybraną trasą, w razie jakichkolwiek nieprzewidzianych zdarzeń, jesteś zdany wyłącznie na własne siły.
- Uczestnictwo ma charakter dobrowolnej praktyki religijnej. Biorąc w niej udział robisz to na własną odpowiedzialność.
- Zapoznaj się z przebiegiem tras i oceń, czy jesteś w stanie przejść jedną
z nich. - Decydując się na udział bierzesz na siebie pełną odpowiedzialność za wszelkie sprawy związane z tym wydarzeniem.
Poruszanie się na trasie
- W czasie Ekstremalnej Drogi Krzyżowej obowiązuje Reguła Milczenia. Obowiązuje ona od momentu dotarcia na I stację drogi krzyżowej. Uszanuj prawo innych uczestników do głębszego przeżycia Misterium Drogi Krzyżowej dzięki spotkaniu z Bogiem w ciszy i skupieniu. Wyjątkiem od tej zasady jest głośne odczytanie rozważań i modlitwa przy każdej stacji.
- Zgodnie z prawem EDK ma charakter długiego, indywidualnego przejścia.
- Nie planuj nadmiernie długich postojów.
- Na trasie, a szczególnie na fragmentach tras prowadzących poboczem jezdni należy zachować szczególną ostrożność i przepisy ruchu drogowego. Poruszać się można w grupach mniejszych niż 10-cio osobowe.
- Rozważnie zajmuj miejsce na stacjach i postojach, aby inni mogli także znaleźć przestrzeń na przeczytanie rozważań i krótką modlitwę.
Zanim wyruszysz z domu – Koniecznie:
- przygotuj prowiant na drogę (jedzenie, picie, wodę, wysokoenergetyczny prowiant: czekolada, batony, chałwa); najlepiej wszystko do jednego plecaka,
- weź z sobą ciepłe ubrania, wygodne i wodoodporne buty przystosowane do długich wędrówek (w niektórych miejscach trasa może być błotnista i śliska), nieprzemakalny ubiór, odpowiedni do kilkustopniowych zmian temperatur oraz niesprzyjających warunków pogodowych,
- miej przy sobie: naładowany telefon komórkowy, latarkę (najlepiej czołową), podstawowe opatrunki, odblaski (najlepiej kamizelki odblaskowe),
- sprawdź lokalną prognozę pogody,
- poinformuj bliskich o planowanym wyjściu,
- zabezpiecz sobie możliwość transportu powrotnego w razie konieczności rezygnacji z dalszej drogi; pamiętaj, że w EDK wpisane jest ryzyko
i zgoda na nieprzewidywalne zdarzenia, - przemyśl jak wrócisz po Ekstremalnej Drodze Krzyżowej,
- zapoznaj się ponownie z przebiegiem i charakterem wybranej trasy
Warto:
- przygotować sobie własny drewniany krzyż, (można przymocować do plecaka)
- mieć kijki do wędrówek pieszych (np. do nordic walking),
- mieć mapę obszaru, po którym przebiega trasa EDK
Pamiętaj także, iż zbyt duży ciężar na plecach to większe obciążenie i większe zmęczenie podczas drogi.